De Zevende dag

Bron: asknoach.org en The Divine Code

Vraag: Ik heb altijd gedacht dat de Sjabbat al gegeven werd in het hof van Eden en dat dit inhoud dat de gehele mensheid de Sjabbat dient te houden, omdat in Bereesjiet/ Genesis staat “herinner de Sjabbat”. Ik dacht dat hier naar de periode van Adam en Cheva/ Eva werd verwezen?

In Bereesjiet/ Genesis 2: 1-3 staat dat G-d Zich onthield (yishbot in het Hebreeuws) van het scheppings- “werk”. Maar Adam en Cheva/Eva kregen hier niet het gebod om de Sjabbat te houden. Sterker nog in Bereesjiet/ Genesis 1:28 staat dat G-d hen en hun nakomelingen de G-ddelijke opdracht hadden om de aarde te “onderwerpen”, wat betekend dat alle dagelijkse activiteiten een indruk moet achterlaten van de menselijke meesterschap en creativiteit in de wereld.

Na de vloed toen Noach en zijn familie de Ark verliet, Zei G-d tegen hen (Bereesjiet/ Genesis 8:22): “Zolang de aarde bestaat.. zal de dag en nacht niet ophouden (lo yishbotu in het Hebreeuws) . Deze zin heeft ook een alternatieve traditionele lezing in de Talmoed. Dat er een verbod is voor alle 70 naties die afstammen van Noach om of zich te onthouden van alle creativiteitten op de Sjabbat.

Een ander punt is dat de Thora niet chronologische is ingedeeld, maar dat G’d het boek Bereesjiet/ Genesis als eerste dicteerde aan Mozes kort nadat de Israëlieten waren aangekomen op de berg Sinaï. Vier weken nadat de Israëlieten wonderbaarlijk door de rode Rode zee liepen werd voor het eerst het gebod van de Sjabbat gegeven. Toen hun brood die ze uit Egypte mee hadden genomen opraakte, kregen ze van G’d het manna als voedsel van de hemel. Maar de manna viel niet op de Zevende dag. G’d Zorgde voor een dubbele portie op vrijdagmiddag en de Israëlieten werd geboden om op het kamp te blijven tijdens de Zevende dag. Mozes legde toen aan de Israëlieten uit dat zij vanaf dit moment een uniek gebod hadden gekregen om de Zevende dag te houden als een rustdag en als een Heilige Sjabbat (Sjemot/ Exodus 16:23). Dus de verzen van Bereesjiet/ Genesis 2: 1-3 waarin over de Zevende dag wordt gesproken, werd door G’d aan Mozes gedicteerd nadat twee weken eerder de Zevende dag werd gezegend doordat er vrijdag een dubbele portie manna viel en geheiligd (kadosh= gescheiden toen G’d de Israëlieten verbod om het kamp te verlaten op deze dag).

Een paar dagen later werden de Israëlieten direct door G’d geboden om de Zevende dag als hun heilige dag te houden als een van de tien geboden (Sjemot/ Exodus 20:8-11). In Sjemot/ Exodus 20:1 begint de zin met: “Ik ben de Here jouw G’d, Die jouw uit het land Egypt en uit het diensthuis heeft geleid”. Het woordje “jouw” verwijst hier duidelijk naar het Joodse volk en zijn de Tien Geboden explicit geboden aan het Joodse volk. In Dewariem/ Deuteronomium wordt de “Tien Geboden” nog een keer herhaald en wordt het nog duidelijk gesteld dat de Sjabbat expliciet en alleen aan het Joodse volk is gegeven die slaven waren in Egypt: “houd de Sjabbat “heilig”(= gescheiden), zoals de Here jouw G’d heeft geboden… En je zal je herinneren dat jullie slaven waren in het land van Egypte..” (Dewariem/ Deuteronomium 5: 12-15). (Dit Joodse gebod dient vanaf dat moment als G’ds getuigenis voor de rest van de naties dat G’d het spirituele en de fysieke rijken in zeven dagen schiep).

De 39 werkverboden

Nadat de tien geboden waren gegeven, verbleef Mozes een aantal weken in de Hemel om de Mondelinge Leer van G’d te leren. Zo leerde G’d Mozes de activiteiten die waren verboden tijdens Sjabbat. Deze activiteiten wordt in het Hebreeuws met het woord “melachah” aangeduid wat incorrect wordt vertaald naar “werk”. De ware definitie van het woord “melachah” kan je vinden in Sjemot/ Exodus 35:1-19. Hier krijgen de Joden opdracht om de Misjkan(Tabernakel) te bouwen in de woestijn als een tempel voor de G’ddelijke aanwezigheid. Zes dagen wordt er aan de Misjkan gewerkt, maar de Zevende dag mag het Joodse volk er niet aan werken.

Op de vraag aan Rabbijn Sprecher wat er bedoeld wordt met “creatief werk” dat in commentaar wordt genoemd op Bereesjiet/Genesis 2:2 antwoordde hij: “ In de Misjna Sjabbes worden 39 categorieën aangegeven waarmee Hasjem de wereld geschapen heeft. Op Sjabbat heeft Hij die 39 krachten niet gebruikt. Diezelfde krachten zijn ook gebruikt om de Misjkan te maken. Want de Misjkan is een maquette van de wereld. Daarom mogen de Joden op Sjabbat ook geen gebruik maken van de 39 categorieën. Creatief werk is letterlijk “creëren”.”

Hielden Adam en Chava en de aartvaders de Sjabbat?

Alhoewel Adam en Cheva (Eva) op vrijdagmiddag in het Hof van Eden liepen, mochten zij op de Zevende Dag van het originele G’ddelijke Licht van de Schepping genieten. Om de lof van deze goedheid van G’d te herinneren, schreef Adam Psalm 92. Deze werden door de generaties aan Mozes doorgegeven en opgenomen met de andere Psalmen van 90 -100.

Een ander punt is dat G’d voordat Hij de mensheid creëerde ook de kosjer en de niet-kosjer dieren creëerde. Het verschil tussen deze dieren waren ook al bekend bij Noach, omdat Noach meerdere kosjere dieren moest mee nemen in de Ark. Toen Noach de Ark verliet, offerde Noach een aantal kosjere dieren aan G’d. Maar G’d gaf pas de opdracht om alleen kosjere dieren te eten totdat de Joden bij de berg Sinai waren. Toen werd dit gebod pas gegeven. Waarom?

Het antwoord is dat G’d het Joodse volk heeft uitgekozen om zich te verbinden met een diepere dimensie van de schepping met dezelfde fysieke wereld als de niet-Joden. Dit veranderde de belangrijke missie die G’d heeft toebedeeld aan de niet-Joden niet. Dit betekend dat niet-joden zich aan de zeven emotionele dimensies van hun wezen moeten voegen om zo aan de eisen van de zeven fundamentele G’ddelijke geboden te voldoen.

Abraham die de eerste spirituele Jood was, maar nog steeds onder de Noachidische code viel, wist profetische alle regels die zou worden gegeven aan het Joodse volk in de toekomstige Geschreven en Mondelinge Thora en zelfs de toekomstige rabbinale bevelen. Op basis hiervan hield alleen hij en zijn directe familie, als voorouders van het Joodse volk, hetzij in praktische fysieke termen of meer op een abstracte spirituele basis de Zevende Dag. Zo hield Abraham sommige aspecten van de toekomstige Joodse Sjabbat en Feesten, die hij door gaf aan Izaak en Jacob en hun vrouwen. Omdat zij nog steeds de status hadden van de Kinderen van Noach, hielden zij niet 100% de Sjabbat zoals het Joodse volk zou doen na de openbaring op de berg Sinai (zoals wordt uitgelegd in de commentaren van Nachanides)

Ondanks dat Mozes was geadopteerd door de familie van de Farao kende hij de tradities van Abraham. Hierdoor overtuigde hij de Farao dat de slaven efficiënter zouden werken als zij één dag in de week vrij zouden zijn. Mozes regelde de De Zevende Dag als vrije dag. Die dag werd als een rust dag gehouden en niet als een religieuze dag.

Noachieden en de Sjabbat

Volgens rabbijn Sprecher mag je als Bne Noach werken op Sjabbat, maar als je de sjabbat wilt houden dan moet je iets fout doen (b.v.het licht aan doen). De Sjabbat houden zoals Joden dat doen is verboden voor de Bne Noach, want Israël wordt gezien als de Kallah/ Bruid en wanneer een niet-jood de Sjabbat houdt wordt dit gezien als spirituele overspel.

In de Divine Code op blz. 66 staat dat Noachieden ook geen andere dagen (b.v. maandag)als een religieuze dag mag aanmerken. Wel mogen Noachieden op de zaterdag of andere door de weekse dagen rusten van werk, maar zolang dit niet als een religieuze dag wordt aangemerkt.

Het is cruciaal voor de niet-Joden om de zeven geboden te accepteren die aan Noach werden gegeven en toen door Mozes op de berg Sinai werden herhaald als de belangrijkste verplichting voor niet-Joden. Niet acht of slecht zes geboden, maar nummer zeven, want die is geliefd bij G’d. De andere 6 dagen van de week zijn net zo heilig (in mindere mate) voor Joden. Op de zes weekdagen verbind een Jood zich met G’d door hun verplichte gebeden, Thora studies en andere geboden. Niet-joden kunnen zichzelf verheffen door het leren en houden van de zeven geboden, bidden, zegeningen zeggen voor en na het eten, goeden daden en vriendelijkheid en het houden van logische morele verplichtingen. Deze logische morele verplichtingen komen veelal overeen met Joodse geboden, zoals het eren van je ouders en het geven aan de juiste liefdadigheid. Dit systeem is perfect dat G’d in Zijn oneindige wijsheid voor de gehele mensheid heeft bedacht.