Bnei Noach (de Noachieden)

Conclusie
De Tros noemt zich de grootste familie van Nederland, echter spreekt de Talmoed over de ‘grootste familie van de wereld.’

Er zijn 70 families met 70 paden die samen de grote Familie van de Mensheid uitmaken. En ieder individu heeft zijn of haar pad binnen een pad, maar er is een uni­ver­sele basis voor o­ns allen.

Bij het begin van de mensheid gaf G’d de mens zeven regels om te gehoor­zamen, opdat Zijn wereld zou blijven bestaan. Er zal een tijd komen, vertellen o­nze geleerden, dat de nakomelingen van Noach zullen terugkeren op dit pad. Dat zal het begin zijn van een nieuwe wereld van wijsheid en vrede.

Er zijn veel niet-Joden die niet weten wat ze eigenlijk zijn. Ze zijn niet ‘gewild’ in de Christelijke wereld, niet in de “Messiaanse” wereld, nergens eigenlijk. Ze hangen er maar een beetje tussenin. Deze ‘geestelijke crisis’ is iets wat al is voorzegd in de Sefer haZohar. In het commentaar van de Zohar op parashat Vayakeel (Sjemot/Ex. 35:1 – 40:38), spreekt de Zohar over een oorlog in Irak tijdens de jaren voor de komst van Moshiach. De Zohar zegt dat er geen overwinnaar in deze oorlog zal zijn, maar dat het de tijd van ‘opwekking’ van de Bnei Noach zal zijn. De afgelopen 2000 jaar is de Bnei Noach eigenlijk min of meer genegeerd, omdat het erg moeilijk was voor zowel Joden als rechtvaardige niet-Joden om contact met elkaar te leggen. En de kerk verwerpt het concept van de Bnei Noach natuurlijk. Persoonlijk geloof ik, dat als de kerk de Bnei Noach zal erkennen, het een massale leegloop kan verwachten. Dit gebeurd namelijk al en zal doorgaan zolang de tijd van Moshiach dichterbij komt.

Het is ook zeer triest dat de Joods-Christelijke / “Messiaanse” bewegingen, de betekenis van de Noachidische geboden niet begrijpen. Of het belang voor de gehele mensheid dat deze hebben, niet willen begrijpen. Men blijft maar volhouden dat zeven geboden in vergelijking met de 613 alleen maar denigrerend zijn voor niet-Joden. En dat ze gemaakt zijn om een muur te bouwen, een scheiding tussen de Joodse wereld, en de niet-Joodse. Echter wat de leiders van deze bewegingen niet begrijpen, is dat de zeven universele geboden – die óók voor Joden gelden – slechts ‘deuren’ zijn, deuren naar een leven dichter bij G’d, dichter bij Zijn Torah, deuren van bijna alle Torah geboden! De Zeven geboden zijn de grondleggingen van de minimale inachtneming van de Torah. Maar hun betekenis vult – letterlijk – alle boeken van de Torah.

Men moet niet vergeten dat een Jood die geen Koheen of een Leviet is, niet alle 613 mitzvos kan vervullen. Er zijn namelijk bepaalde wetten die alleen maar voor Kohaniem en Levi’im gelden. Vooral de wetten voor in de Tempel – en dat zijn er al 202 van de 613. Daar komt nog bij dat er veel wetten zijn die alleen maar in Eretz Yisroel (het land Israel) volbracht kunnen worden. De realiteit is dus, dat de meerderheid van de Joden zich niet aan alle 613 mitzvos kunnen houden. Enkel en alleen omdat ze niet voor elke Jood gelden. Echter, de niet Jood die graag wilt groeien in het begrijpen van de Torah en progressief zich wilt houden aan de geboden van het recht systeem, tznius (kuisheid), reinheid, etc. kan dat doen. Ook kan een niet-Jood, op een gerespecteerde manier Shabbos houden. Dan bedoel ik: niet zoals Joden dat doen, door zich bijv. te houden aan de 39 categorieën van verboden werk op Shabbos en de vele andere hallachos (geboden) die alleen voor Joden bindend zijn. Als we Shemos/Ex. 31 lezen, dan zien wij ook dat Shabbos en het o­nthouden van al het werk op die dag, alleen aan de kinderen van Yisroel gegeven was. Als en eeuwig verbond tussen hen en Hashem. Als men een Joodse neshomme – ziel – heeft, door assimilatie ver in het verleden, dan komt het uitkomen (‘bekering’) vanzelf wanneer het daar de tijd voor is.

Voor de Noachidsche geboden om de mensheid op een hoger niveau van Torah levensstijl te brengen, en voor Israel om haar doel als ‘licht o­nder de volkeren’ te realiseren. Moeten beiden groepen hun plek in deze relatie erkennen. Zoals Rabbi Benamozegh al zei: “Israel kan de diepten van zijn eigen nationale en religieuze tradities niet meten, tenzij het de mensheid o­ntmoet.” En noch kan het Joodse volk als een licht o­nder de volkeren dienen totdat de volkeren hun ogen openen. Een verandering van deze wereld naar een weerspiegeling van G’ds Torah vereist partnerschap. Partnerschap tussen alle mensen, Joden en niet-Joden. En dit zal alleen maar komen door wederzijds respect. Respect is een bepaald soort vertrouwen, en vertrouwen moet verdiend worden. De band tussen Israel en de volkeren kan slechts bestaan uit één taal, de taal van de Torah. Het is tijd voor alle mensen om G’ds weg te accepteren, en het werkelijke doel van deze wereld te realiseren. Om G’d en elkaar te dienen in het licht van de Torah.

NOOT: Mocht men verder geïnteresseerd zijn is het boek “The Path of the righteous gentile” door Chaim Clorfene en Rabbi Yakov Rogalsky een echte aanrader om te lezen. Het boek is hier http://www.moshiach.com/action/morality/in-depth.php te lezen op Moshiach.com.

Bronnen:

Artscroll Talmud – Daf Yomi edition

Mitzvos shel bnei Noach, Rabbi Yoel Schwartz

Kabbalah and Meditation for the Nations, Rabbi Yitzchak Ginsburgh

Kabbalah and chasidus, Rabbi Yitzchak Ginsburgh
The Path of the righteous gentile, Chaim Clorfene en RabbiYakov Rogalsky

Encyclopedia Talmudica, Vol.3, in the section headed ‘Ben Noah’.’

A Greenbaum, ‘Thirty Commandments According to R. Samuel ben Hofni.’

Asarah ma’amaros, ma’amar Chikur Din 3:21

Responsa of Rabbi Moshe Feinstein

“The Unknown Sanctuary,” p. 243. Aime Palliere, Trans. David Novak.