Maimonides: Leer en Leven

De herleving der doden

Uit deze laatste geloofsstelling komt Israëls hoop – over graf en vergankelijkheid heen – misschien wel het sterkst tot uitdrukking. De Talmoedgeleerden zochten naast aanwijzingen in de Heilige Schrift naar empirische bewijzen voor dit bovennatuurlijke wonder. Het ontwaken uit de slaap werd als voorbeeld gesteld, maar het ontbindingsproces in het graf vormde voor velen een geloofsobstakel, hoewel tegenwoordig – na de uitvinding van het klonen – steeds minder mensen twijfelen aan de herleving.

Onze Wijzen, die de geheimen van de overgang tussen de verschillende levensfasen kenden, spraken over de begrafenis in termen van zaaien van zaad, dat na een ontbindingsproces weer opgroeit tot graan. Ik laat de Talmoed zelf aan het woord: “Eens vroeg Cleopatra aan Rabbi Meïr:`Ik weet, dat de doden zullen opstaan. Mijn vraag is echter of de doden zonder of met hun kleren zullen herrijzen”. Rabbi Meïr antwoordde haar, dat de doden gekleed zullen opstaan en bewees dit aan de hand van de volgende redenering: “Hoe zit het met graan? Het zaadje gaat naakt – zonder kaf – de aarde in maar komt er omhuld door kaf weer uit. Zij, die deel hebben aan de herleving zullen dan toch zeker gekleed opstaan daar zij immers – volgens de joodse ritus – gekleed werden begraven!”.